پناهندگی کانادا (ویزا بشر دوستانه کانادا)

بسیاری از کشورها، از جمله کانادا، برنامه هایی برای کمک به پناهندگان دارند.

سیستم پناهندگی کانادا به دو برنامه تقسیم می شود: یکی برای افرادی که می خواهند از خارج به کانادا مستقر شوند و دیگری برای کسانی که قبلاً در کانادا هستند اما نمی توانند به کشور خود بازگردند.

برنامه های حمایت از پناهندگان کانادا کدامند؟

دو برنامه حفاظت از پناهندگان برای کانادا عبارتند از:

• برنامه اسکان پناهندگان و بشردوستانه. هدف این برنامه محافظت از افرادی است که در زمان درخواست در خارج از کانادا هستند.
• برنامه پناهندگی در کانادا این برنامه برای افرادی که در حال حاضر در کانادا هستند، هنگام ارائه ادعای حمایت از پناهندگی خود، محافظت می کند.

برنامه پناهندگان و اسکان بشردوستانه کانادا

از طریق این برنامه، پناهندگانی که در خارج از کشور زندگی می کنند می توانند در کانادا اسکان داده شوند.

برنامه پناهندگان و اسکان بشردوستانه کانادا چگونه کار می کند؟

برای اینکه یک پناهنده واجد شرایط ورود به کانادا به عنوان پناهنده باشد، آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد (UNHCR)، سازمان های ارجاع دهنده دیگر یا یک حامی خصوصی باید آنها را برای اسکان مجدد شناسایی کند. این بدان معناست که پناهنده نمی تواند مستقیماً برای اسکان مجدد خود به مقامات کانادایی درخواست دهد.

آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد (UNHCR) یا سایر سازمان های ارجاع دهنده

(UNHCR) پناهندگان را برای اسکان مجدد بر اساس سطوح اولویت شناسایی می کند: اضطراری (اگر آنها یک مشکل پزشکی یا امنیتی دارند که نیاز به توجه فوری دارد)، فوری (اگر خطر پزشکی دارند که نیاز به اسکان مجدد در عرض شش هفته دارد)، یا عادی (در صورت وجود مشکل). هیچ خطر پزشکی یا امنیتی ندارند). سرعت پردازش درخواست آنها به سطح اولویت بستگی دارد.

کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل افراد را از کشورهایی که درخواست پناهندگی کرده اند انتخاب می کند و آنها را به کشور ثالثی اسکان می دهد که با پذیرش پناهندگان موافقت کرده است، از جمله کانادا. تنها در سال ۲۰۱۸ کانادا ۷۷۰۰ پناهنده را از طریق کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل پذیرفته است.

حامیان خصوصی یا گروه های حامی

گروه های حامی خصوصی در داخل کانادا وجود دارند که می توانند پناهندگان را برای اسکان مجدد شناسایی کنند. آن ها هستند:

دارندگان قرارداد حمایت

اینها سازمان‌هایی هستند (مذهبی، قومی، اجتماعی یا سازمان‌های خدماتی) که برای حمایت از پناهندگان، قراردادهای حمایت مالی با دولت کانادا امضا کرده‌اند. آنها یا خودشان از پناهندگان حمایت مالی می کنند یا با دیگر اعضای جامعه کار می کنند.

گروه های پنج نفره

این گروهی متشکل از حداقل پنج شهروند بزرگسال کانادایی / مقیم دائمی است که به منظور حمایت از یک پناهنده گرد هم می آیند و در جامعه محلی خود اسکان داده می شوند. این گروه طرح اسکان پناهنده را فراهم می کند و تا یک سال از آنها حمایت مالی می کند.

حامیان اجتماعی

این گروه شامل سازمان ها، انجمن ها یا شرکت هایی است که از پناهندگان حمایت می کنند. مانند گروه های پنج، آنها همچنین به پناهنده یک طرح اسکان می دهند و می توانند تا یک سال از آنها حمایت مالی کنند.

این نوع گروه های حمایت مالی خصوصی می توانند پناهندگانی را برای حمایت از یکی از دو راه پیدا کنند.

• از طریق برنامه ویزا مرکب از دفتر ارجاع شده (BVOR) که با پناهندگانی که کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد با یک حامی در کانادا شناسایی کرده است، همکاری می کند.
• یا، آنها می توانند از طریق افراد جامعه محلی، کلیساها، گروه های اجتماعی یا گروه های قومی-فرهنگی پناهندگان پیدا کنند.

الزامات برنامه پناهندگی و اسکان بشردوستانه کانادا چیست؟

برای واجد شرایط بودن برای اقامت دائم کانادا به عنوان پناهنده، متقاضیان باید شرایط خاصی را داشته باشند:

• آنها باید توسط کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل (UNHCR) یا یک گروه حامی خصوصی ارجاع شوند.
• آنها باید به عنوان یک طبقه پناهنده در خارج از کشور یا طبقه پناهندگی کشور واجد شرایط باشند. آنها واجد شرایط هستند اگر:
  • آنها به دلیل نژاد، مذهب، ملیت، موقعیت سیاسی یا عضویتشان در یک گروه اجتماعی خاص (طبقه پناهندگان در خارج از کشور) از پیگرد قانونی می ترسند. یا
  • آنها شخصاً و به طور جدی از یک درگیری داخلی یا مسلحانه متاثر شده اند یا حقوق بشر آنها نقض شده است (کشور طبقه پناهندگی). و
  • آنها در زمان درخواست در کانادا نیستند
  • آنها در کشور تابعیت خود نیستند و نمی توانند حمایت کشور خود را دریافت کنند/از انجام این کار می ترسند.
  • آنها ملیت کشوری ندارند و نمی توانند به کشوری که قبلاً در آن زندگی می کردند برگردند/از این کار می ترسند.
• آنها راه حل بادوام دیگری ندارند. راه حل های بادوام عبارتند از:
  • بازگشت داوطلبانه به کشور اگر پناهنده نمی تواند داوطلبانه به کشور خود بازگردد، به این معنی است که وضعیت در کشور آنها به گونه ای بهبود نیافته است که به پناهجو اجازه دهد سالم به آنجا بازگردد.
  • ادغام محلی اگر ادغام محلی امکان پذیر نباشد، به این معنی است که پناهنده نمی تواند به صورت محلی در کشوری که در آن درخواست پناهندگی کرده است ادغام شود.
  • اسکان مجدد در کشوری غیر از کانادا.
• آنها باید معاینات پزشکی و جنایی را بگذرانند. دفاتر IRCC در خارج از کشور دارای متخصصانی هستند که می توانند برای هر متقاضی و اعضای خانواده آنها بررسی کنند.

چگونه برای برنامه پناهندگی و اسکان بشردوستانه کانادا اقدام کنیم؟

یک بسته درخواست در سایت IRCC با فرم های لازم برای درخواست برای اسکان مجدد پناهندگان به عنوان پناهنده کنوانسیون یا به عنوان یک فرد تحت حمایت بشردوستانه در خارج از کشور موجود است.

فرم ها عبارتند از:

• یک فرم درخواست عمومی برای کانادا.
• فرمی برای وابستگان اضافی.
• فرمی درباره پیشینه پناهنده.
• پناهندگان خارج از کانادا فرم، جویا شدن در مورد دلایل پشت ادعای پناهندگی.
• فرمی در مورد اینکه آیا پناهنده از نماینده استفاده کرده است یا خیر.

اگر پناهنده توسط کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل یا سازمان ارجاع دهنده دیگری ارجاع شود ، IRCC در خارج از کشور به پناهنده اجازه می دهد تا بداند چگونه درخواست خود را به دفتر خود ارسال کند.

هنگامی که IRCC درخواست را دریافت کرد، آنها نامه ای تاییدیه همراه با شماره پرونده اختصاص داده شده را برای پناهنده ایمیل می کنند. اگر درخواست پذیرفته شود، IRCC تصمیم می گیرد که در کدام شهر/استان اسکان داده شوند.

اگر پناهنده توسط یک گروه حامی خصوصی ارجاع داده شود ، گروهی که به ارجاع آنها رسیدگی می کند باید درخواست را در جای خود به مرکز عملیات اسکان مجدد در اتاوا (ROC-O) IRCC ارسال کند. اگر درخواست پذیرفته شود، پناهنده در منطقه ای که حامی مالی آنها از آنجا است، مستقر می شود.

هیچ هزینه درخواستی برای پناهندگان وجود ندارد .

در هر دو مورد، IRCC، همراه با شرکای منتخب، ترتیبات سفر و اسکان پناهندگان را ترتیب می دهند . آنها پس از تکمیل ترتیبات، به پناهندگان اطلاع می دهند.

برنامه پناهندگی در کانادا

برنامه پناهندگی در کانادا به افرادی که قبلا در کانادا هستند اجازه می دهد تا برای وضعیت پناهندگی اقدام کنند. این برنامه برای افرادی که نمی توانند به دلیل ترس از پیگرد قانونی یا به دلیل شکنجه یا مجازات به کشورشان بازگردند، از پناهندگان محافظت می کند.

الزامات برنامه پناهندگی در کانادا چیست؟

برای واجد شرایط بودن برای برنامه پناهندگی در کانادا، یک فرد باید:

• یک پناهنده متعارف – به این معنی که آنها در خارج از کشور خود هستند زیرا ممکن است به دلیل نژاد، مذهب، موضع سیاسی یا به دلیل تعلق آنها به یک گروه اجتماعی خاص تحت پیگرد قانونی قرار گیرند.
• فردی که نیاز به حمایت دارد – به این معنی که نمی توانند به کشور خود بازگردند زیرا ممکن است شکنجه شوند، جانشان در خطر باشد یا با انواع دیگر مجازات های غیرعادی و بی رحمانه روبرو شوند.

این که آیا فردی دارای این شرایط است یا خیر توسط هیئت مهاجرت و پناهندگی کانادا (IRB) تصمیم می گیرد. افسران کانادایی که درخواست برنامه پناهندگی در کانادا را بررسی می کنند، تصمیم می گیرند که آیا واجد شرایط ارجاع آن به IRB است یا خیر.

ادعایی ممکن است واجد شرایط ارجاع به IRB نباشد اگر پناهنده:

• توسط کشور دیگری به عنوان پناهنده کنوانسیون شناخته شده است و می توانند به آنجا برگردند.
• از طریق مرز کانادا و ایالات متحده وارد شده است.
• به دلیل فعالیت مجرمانه یا خطرات امنیتی که ایجاد می کنند نمی توان در کانادا پذیرفته شد.
• ادعای پناهندگی دیگری در گذشته مطرح کرد و واجد شرایط برای ارجاع یافت نشد.
• در گذشته ادعای پناهندگی دیگری را مطرح کرد و توسط IRB رد شد.
• درخواست پناهندگی گذشته را پس گرفت/رها کرد.
• مشمول حکم حذف است.

چگونه برای برنامه پناهندگی در کانادا اقدام کنیم؟

پناهنده باید بسته برنامه را در وب سایت IRCC دانلود کند. این بسته شامل راهنمای دستورالعمل، فرم های لازم و لیستی از مدارکی است که متقاضی باید ارائه دهد. اینها هستند:

• نسخه اصلی تمام اسناد هویتی و روابط، از جمله:
  • شناسنامه
  • گذرنامه
  • سند سفر
  • گواهی ازدواج
  • کارتهای شناسایی
  • کارنامه غسل ​​تعمید
  • چهار عکس در اندازه پاسپورت که در شش ماه گذشته برای متقاضی و همه اعضای خانواده گرفته شده است.
• اختیاری: سایر اسنادی که ادعای پناهندگی را تأیید می کند. مثلا:
  • کارت عضویت در یک سازمان سیاسی یا اجتماعی.
  • گزارش های پزشکی / پلیس
  • سوابق تجاری
  • مقالات خبری یا گزارش های حقوق بشر از وضعیت کشور متقاضی.

تمام اسنادی که به زبان انگلیسی یا فرانسوی نیستند باید به زبانی که پناهنده برای رسیدگی انتخاب کرده ترجمه شود. مترجم باید اظهارنامه ای مبنی بر نام و زبان ترجمه شده و دقیق بودن ترجمه بدهد. این بیانیه باید در برنامه گنجانده شود.

متقاضی و اعضای خانواده آنها نیز باید تحت معاینه پزشکی قرار گیرند .

ارائه درخواست

پس از تکمیل تمام فرم ها و همچنین جمع آوری مدارک توسط پناهنده، آنها باید آن را شخصاً به دفتر IRCC ارسال کنند.

اگر متقاضی بزرگسال است، باید در جایی که لازم است، تاریخ و فرم ها را امضا کنند.

اگر متقاضی خردسال است، والدین آنها باید تاریخ را ثبت کنند و از طرف آنها امضا کنند.

اگر افسران IRCC که درخواست را رسیدگی می کنند، فکر کنند که پناهنده تمام معیارهای واجد شرایط بودن را دارد، او را برای شرکت در مصاحبه واجد شرایط بودن می فرستند . در آنجا، افسر ارزیابی می کند که آیا ادعای پناهندگی واجد شرایط ارجاع به بخش حفاظت از پناهندگان (RPD) هیئت مهاجرت و پناهندگی است یا خیر.

IRCC ظرف سه روز تصمیم خواهد گرفت.

اگر پناهنده شرایط واجد شرایط بودن را داشته باشد

اگر پناهنده واجد شرایط تشخیص داده شود و IRCC آنها را به IRB ارجاع دهد، در این صورت پناهنده بسته ای حاوی:

• یک قرار ملاقات برای حضور در بخش حفاظت از پناهندگان IRB و تشکیل پرونده برای حمایت از پناهندگان.
• یک سند ادعای حفاظت از پناهندگان (RPCD) که تأیید می کند پرونده به IRB ارجاع شده است.
• پوشش موقت بهداشت فدرال که پناهنده را تا زمانی که مدعی پناهندگی باشد پوشش می دهد.
• گزارش پزشکی برای تکمیل به پزشک ارائه شود.
• فهرستی از شرایط
• سایر مدارک مرتبط با مهاجرت

هنگامی که IRB ارجاع IRCC را دریافت کرد، آنها یک اخطار برای حضور پناهنده می فرستند، که به آنها اطلاع می دهد که چه زمانی باید برای جلسه حاضر شوند.